22 oktober

Hoi lieve iedereen,

Vandaag is officieel mijn achtste week hier ingegaan… niet te geloven… het gaat nu echt snel. Deze week en nog een paar dagen op MRI, daarna nog anderhalve week ‘reporting room’ (waar rontgenfoto’s beoordeeld worden) en dan zit het erop! Ik vind het echt steeds leuker worden bij radiologie. Je weet steeds meer en ineens kan je af en toe zelfs iets slims zeggen! Ik ga ook een casus beschrijven van een kind met TBC (tuberculose) in de hersenen en hopelijk ook publiceren (zou leuk zijn ;). Ook probeer ik komende weken wat gevallen van TBC te verzamelen om te presenteren in Leiden. Vinden de radiologen daar wel leuk denk ik… voor mij makkelijk te verzamelen, het komt namelijk ontzettend veel voor en voor hun leuk om te horen, omdat je het in Nederland bijna helemaal niet ziet.
Afgelopen weekend zijn we op de lodge gebleven. Vrijdag zijn we als VIP naar dj Tiesto geweest. Was een leuk feestje!! We waren allemaal heerlijk in de stemming… het was ook een leuke zaal, niet te groot en je kon (ALS VIP) naar het balkon, zodat je een mooi overzicht had. Alle meiden hebben op het podium (voor Tiesto) gedanst en ik kreeg op het eind een hand van dj Tiesto! We gingen erheen met het busje van Shorty, de taxichauffeur die vaker rijdt voor de studenten hier. We waren er veel te vroeg, dus is hij nog naar zijn huis gereden om ons zijn huis te laten zien. Wij natuurlijk denken dat je in een krotje komt.. nee hoor, een prachtig huis… niet heel groot, maar een mooi gestuct plafond met spotjes, mooie meubels en gave vloer. Hij vertelde dat hij al heel lang eens studenten wilde laten zien hoe hij woont, maar had het nog nooit gedaan. Voor de badkamer is hij nog aan het sparen… Alles was te danken aan ons zei hij. Het was wel een ware invasie in dat huis… staan daar ineens 12 studenten in je huis! Voor zijn vrouw en kinderen was het ook wel even onwennig in het begin, maar toen het ijs gebroken was was het heel leuk! De kinderen deelden glaasjes cola uit en koekjes en terwijl je je koekje aan het eten was ging de kleinste met chips rond (lief). En we hebben een mooie groepsfoto gemaakt. Ik heb ook nog allemaal foto’s van de kids gemaakt, die zal ik zo ff aan hem mailen. Ik weet eigenlijk niet of hij zelf een digitale camera heeft. Ik zat in de kofferbak van het busje, samen met Janneke en we kwamen al helemaal in de stemming met de CD’s die Shorty in de auto had! Om half vijf ‘snachts kwam hij ons weer ophalen… inmiddels waren er twee studenten (Dave en Elisabeth) bijgekomen en zaten we nog comfortabeler in het busje. We kwamen met Celine Dion keihard uit de radio knallend (met de ramen open) de campus op rijden en aantal mensen hebben daarna nog heerlijk even gezwommen cq geskinnydipt (ik was er niet bij, maar heb tijdens het tanden poetsen wel een groepshug gekregen van de meiden die net uit het zwembad kwamen. Als de unitgenootjes nog niet wakker waren van Celine Dion, was het wel van mijn gegil…)
De volgende dag is de stemming volledig omgeslagen, omdat een van de meiden hier een vervelend bericht heeft gekregen dat haar vader een ongeluk had gekregen en die avond nog naar huis is gevlogen. Ik ben de hele dag op de campus gebleven en ‘savonds hebben we gekookt om met de groep te eten als afscheid voor haar. Die avond was de finale van de Springbokken (Zuid Afrikaans rugbyteam) tegen Engeland, die ze glansrijk hebben gewonnen. Maar wij waren niet zo in de stemming voor feest, dus heb daar niet zoveel van meegekregen. Zo word je er mee geconfronteerd dat alles niet zo vanzelfsprekend is…
Donderdagmiddag zijn Nicole en Jorrit aangekomen in Kaapstad, nadat ze een prachtige reis hebben gemaakt vanaf Johannesburg, via o.a. Golden Gate, Addo Elephant park en Coffee bay. ‘smiddags ben ik naar Kaapstad gereden naar hun hotel en klopte doodleuk aan op hun hotelkamerdeur. Wat was dat leuk om hun hier te ontmoeten!!! We hadden elkaar ontzettend veel te vertellen. Ik vond het heel fijn om vertrouwde vrienden te zien aan wie ik direct mijn verhaal kwijt kon. Ik zei (heel stoer): kom, rijd maar achter mij aan, dan gaan we naar een mooi strand, zonsondergang kijken en lekker eten en de hele avond lekker bijgekletst. De volgende dag heb ik vrijgenomen en zijn we met zn drieen naar Cape point gereden. Ze hebben mij smorgens opgehaald, en dus even de campus gezien en mijn stijlvolle kamer en het koloniale meubulair. De weg naar Cape point is prachtig. Cape point zelf stond vol met bussen met Japanners en we moesten in de rij staan om een foto te maken van het bordje met ‘Cape point’ erop. Wel een heleboel baboons gezien en een paar struisvogels en de pinguins bij Simons town. Oh ja, ik vergeet haast te vertellen dat we vanuit de auto nog een mooie walvisstaart boven water hebben zien uitkomen. Op zondag hebben we elkaar weer ontmoet en hebben we lekker op ons gemakje door alle toeristische shopping molls op V&A Waterfront gelopen. Het was er gezellig druk, een heel verschil met mijn eerste dag toen daar, je merkt wel dat het zomer begint te worden. ‘s Avonds zijn we eerst naar Longstreet gereden, DE centrale straat in het centrum, maar alles was eng leeg, dus zijn we doorgereden naar Camps bay, waar het weer zo druk was dat je bijna niet kon parkeren. We hebben ff over het strand gelopen en daarna zijn we op een terrasje gaan zitten met mooi zicht op de zee en (pfffff weeeer) een zonsondergang mooi gezien. Och, ik vond het zo leuk om met hun even op te trekken!
Het is inmiddels weer laat geworden (ik neem me steeds voor om op tijd naar bed te gaan… wat me nooit lukt), dus hou ik het vandaag even hierbij. Dank je wel weer voor het lezen… ik vind het ontzettend leuk dat jullie allemaal op mijn site kijken! Dat maakt het voor mij ook heel leuk om het op te schrijven!

Heel veel liefs,
Els